Nieważne jak wiele drzwi zatrzaśnięto nam przed nosem... Gdzieś czekają drzwi specjalnie dla nas uchylone... ;)) ;*

pn	wt	sr	cz	pt	so	nd
01	02	03	04	05	06	07
08	09	10	11	12	13	14
15	16	17	18	19	20	21
22	23	24	25	26	27	28
29	30	31	01	02	03	04

Archiwum maj 2006

Po prostu
nie nawidze siebie i swojego swiata.

Oczy pieka i łzawia znow, a szkoła zawalona,
mimo to, że sie nie wysypiam.
Głowa boli, zab boli, serce dudni jak szalone
przed każda historia..
Boję się wszystkiego.
Znowu.
Strach mnie niszczy.
Drgawki, mroczki, migotania.
Słabo. Złap się sciany.
-Przytul mnie teraz mocno tak bardzo proszę Cię.
kimkolwiek jestes.-
jedna biala drażetka.
ułamek sekundy.
i już po mału ręce przestaja się telepać,
oddech wraca, a lęk pozostaje..
i tak w kolko..
tabletki, kawa, kropelki, sen.
niezdrowe.
ale trzeba.
nikt na wlasnych silach nie przebrnie przez to bagno.
Cos za cos.
W życiu nie ma nic za darmo....
___________________

Niulek..;*

Sufit mój sufit.. Tyle już wytrzymał..
Tak wiele w nim moich mysli i marzeń..
Moje życie utopiłam w nim,
wciaż leżac i leżac na zielonym tapczanie,
wiecznie wzrok kierujac w snieżnobiały
skrawek mojego osobistego nieba,
gdzie rzeczywistosć miesza się z fikcja.
Uwielbiam to,
tak uciekać jak najdalej od życia
w wykreowany swiat, ale wiem, że 'nic nie da
zapadanie się w marzenia i zapominanie
o życiu', dlatego staram się
traktować to z dystansem.
Moja prywatna kraina, gdzie wszystko jest możliwe.
Gdzie zawsze jestem komus potrzebna.
Gdzie jestes TY i otulasz mnie
ojcowskim płaszczem przesyconym czułoscia
i miłoscia.
Gdzie sa problemy, ale wszystkie zmierzaja
ku szczęsliwemu zakończeniu.
Ku potędze miłosci.

Otwieram okno mojej fortecy i opieram
się o zakurzony parapet.
Pragnienia tkwiace w podswiadomosci
mieszaja się z tym, co może się werbalizować.
Przesyca mnie cała wiatr mieszajacy
każdy składnik.
Naprawdę wszystko się materializuje.
Tak, własnie teraz już wiadomo,
że to dlatego odklejam z porcelanowego
kubka
czerwone serca, obdarzajac każde z nich
wolna wolna i usmiechem.

Bije serce.
Tak mocno bije.
Za każdym razem,
kiedy.......

_________________________________

____________________

Niul... ;*

Mimo tylu krzywd, ciagle w moim sercu się
znajduje.
Za to wszystko powinnam już dawno odwrócić się
plecami i pozwolić każdej z nas żyć swoim własnym życiem.
Ale ciagle wierzę, bo nie umiem tak łatwo
wyrzucić ludzi z mojego życia.
Zwłaszcza, jesli wiele dla mnie znacza.
I nawet jesli wyrzadziła mi w przeszłosci
wielokrotnie tyle zła, ja wciaż mam nadzieję, że
tym razem będzie inaczej.
Najlepszy dowód dostałam niedawno,
kiedy zostalam calkiem sama,
a wtedy Ona się zjawiła.
Była.
Pocieszała.
Pomagała.
Rozmawiała.
Poczułam się, tak jakby było kiedys
i wtedy dotarło do mnie, jak mocno mi Jej brakuje.
W życiu było łatwiej, kiedys jak byłysmy bliżej,
a teraz los wystawia nas na kolejna próbę naprawienia
tego.
Tylko, że dawałam Jej już tyle szans
I każda marnowała.
Puste 'przepraszam' i zapominamy o tym co było.
A potem znowu i znowu. I za każdym razem ból i łzy.
I w kółko to samo.
Teraz było trochę inaczej.
'Czasem bluznierstwo zbliża do Boga bardziej niż modlitwa'.
Myslę, że zrozumiała.
Przeprosiła, ale tym razem szczerze.
I naprawdę się stara, widzac, że ja boję się Jej zaufać.
Zapewnia i obiecuje.
A ja mam za dobre serce, żeby tak po prostu
rozdzielić nasze drogi.
Zreszta chyba nawet nie chcę.
Bo z Nia wszystko jest łatwiejsze i weselsze.

I sprawa jeszcze jedna.
"Wciaż myslę o Tobie, zamykam zmęczone oczy"..
W sumie to sama już nie wiem co mam o tym sadzić.
Za dużo Ciebie w moim 'ja' drogi X...
Czego własciwie oczekujemy od siebie?

"Ludzie żyli pierwotnie jako hermafrodyci. Byli podwójni, zrosnięci głowami. Ale hermafrodyci byli dla bogów zbyt silni i potężni, więc Zeus rozdzielił ich na kobietę i mężczyznę. I tak żyli odtad rozłaczeni. Lecz od tego czasu tęsknia do siebie, bo wiedza, że należa do kogos, kto także chodzi po ziemi, i być może odnajda go i zapytaja wtedy: >>Czy ty jestes tym, czy ja jestem tym?<<"