RZUCĘ KRÓTKIE 'PRZEPRASZAM' I Z TWOJEGO...
Sufit mój sufit.. Tyle już wytrzymał..
Tak wiele w nim moich mysli i marzeń..
Moje życie utopiłam w nim,
wciaż leżac i leżac na zielonym tapczanie,
wiecznie wzrok kierujac w snieżnobiały
skrawek mojego osobistego nieba,
gdzie rzeczywistosć miesza się z fikcja.
Uwielbiam to,
tak uciekać jak najdalej od życia
w wykreowany swiat, ale wiem, że 'nic nie da
zapadanie się w marzenia i zapominanie
o życiu', dlatego staram się
traktować to z dystansem.
Moja prywatna kraina, gdzie wszystko jest możliwe.
Gdzie zawsze jestem komus potrzebna.
Gdzie jestes TY i otulasz mnie
ojcowskim płaszczem przesyconym czułoscia
i miłoscia.
Gdzie sa problemy, ale wszystkie zmierzaja
ku szczęsliwemu zakończeniu.
Ku potędze miłosci.
Otwieram okno mojej fortecy i opieram
się o zakurzony parapet.
Pragnienia tkwiace w podswiadomosci
mieszaja się z tym, co może się werbalizować.
Przesyca mnie cała wiatr mieszajacy
każdy składnik.
Naprawdę wszystko się materializuje.
Tak, własnie teraz już wiadomo,
że to dlatego odklejam z porcelanowego
kubka
czerwone serca, obdarzajac każde z nich
wolna wolna i usmiechem.
Bije serce.
Tak mocno bije.
Za każdym razem,
kiedy.......
_________________________________
____________________
Niul... ;*